الهیات صلیب

نویسنده: بِرک پارسونز
یکی از ترسهای من برای کلیسای امروز این است که از صلیب مسیح خسته شویم. نگران این هستم که اشاره به صلیب مسیح و مسیح مصلوب باعث آن شود که مسیحیان به خودشان بگویند: ”من همه چیز را در مورد مرگ مسیح بر صلیب به جهت گناهانم میدانم، لطفا در مورد چیز دیگری صحبت کنید. بهتر است از این موضوعات ابتدایی فاصله بگیریم و به موضوعات عمیقتر الهیاتی بپردازیم.“ من کاملا باور دارم که شیطان درصدد است تا ما را نابود کند، و برای این کار او تلاش میکند تا توجه ما را از مسیح، مسیح مصلوب منحرف سازد. بیتوجهی نسبت به شکوه صلیب مسیح معمولا از منبر کلیسا شروع میشود و به سرعت در ذهن و قلب افرادی که تحت آن تعالیم هستند رخنه میکند. وقتی شبانان صلیب مسیح را موعظه نمیکنند و فقط در مواقعی که لازم میدانند به آن اشارهای میکنند، مسیحیان به راحتی صلیب مسیح را یک موضوع ظاهری و کم اهمیت میپندارند که در صورت لزوم میتوان به آن اشاره کرد.
تمامی افرادی که به ایمان مسیحی معترف هستند اهمیت صلیب مسیح را میدانند، اما اغلب در داشتن درکی صحیح و جامع نسبت به آن ضعیف هستیم. این که صلیب نه فقط قلب ایمان مسیحی ماست، بلکه تمام ایمان ما و پرستش ما را در بر میگیرد. برای داشتن یک الهیات صحیح در مورد صلیب، حقیقت مسیح، مسیح مصلوب باید تمام آنچه انجام میدهیم و تمامی باورهای ما را دربر بگیرد. صلیب نباید صرفا در بالای فهرست به عنوان یکی از اولویتهای الهیاتی قرار داده شود، بلکه باید مرکز تمامی مفاهیم الهیاتی ما باشد. اگر از صلیب مسیح خسته شویم و اگر شکوه مسیح مصلوب برای ما کم فروغ شود، به زودی تمامی مسیحیت را، هم آموزهها و هم عملکرد را از دست میدهیم.
پرسش اینجاست، چرا بسیاری از مسیحیان چیز زیادی در مورد صلیب مسیح نمیشنودند؟ چرا بعضی واعظین در الهیات صلیب تعمق نمیکنند؟ بعضی واعظین در مورد صلیب مسیح صحبتی نمیکنند چون گفتن در مورد صلیب نیازمند صحبت در مورد گناه، غضب خدا، قدوسیت خدا، محکومیت ابدی در جهنم برای تمامی کسانی که نزد مسیح توبه نکرده و ایمان نیاوردهاند است. حقیقت این است که ما باید به محبت خدا که در صلیب آشکار میشود تمرکز کنیم، اما اگر غضب خدا را نه فقط بر گناه بلکه بر گناهکاران درک نکنیم از درک محبت خدا برای گناهکاران عاجز خواهیم بود. اگر از دانستن اینکه خداوند ما را از چه چیز نجات میدهد قاصر بمانیم، یعنی از غضب و داوری و جهنم، هرگز رحمت او را درک نخواهیم کرد. اگر با سیهروزی گناهان خود مواجه نشویم، نمیتوانیم در فیض عظیم او آرامی بیابیم. زیرا فقط زمانی میتوانیم درک کنیم که خداوند در عیسی مسیح چه کاری برای ما انجام داده است که بدانیم ما با گناهان خود مسیح را مصلوب کردیم.
این مقاله در مجله تیبلتاک و همچنین وبسایت لیگونیر منتشر شده است.